Wat heb ik vorige week veel lieve reacties ontvangen. Echt hartverwarmend. Op zowel het zeikgedeelte als mensen die the Home Edit ook he-le-maal snappen.

Maandag

Ik verkoop een fiets via Marktplaats. Hij wordt opgehaald tussen 12 en 13.

Om twaalf uur zie iemand voorbij fietsen die zoekend om zich heen kijkt, maar ik verbind dat niet direct aan mijn eigen afspraak, aangezien ik langs een redelijk drukke weg woon.

Een half uur later krijg ik een app’je.
‘Ik ben gekomen.’
Ik kan een gniffel niet onderdrukken.
Ik stuur een vraagteken.
‘Ik kwam.’
Ok, ok, ik zal hem uit zijn lijden verlossen.
‘Ik heb u niet gezien en ben thuis, waar bent u?’
Meneer stuurt een foto van de carport van de buren. Ik loop naar achter en daar staat S. Hij laad het kinderfietsje op zijn mamafiets, ik vang deze nog net op voor hij de lak van mijn nog niet zo oude auto beschadigd. Hij knikt wat onhandig en bedankt me.
Tot ziens!
Later app’t S mij. Sorry voor zijn Nederlands, hij woont nog niet zo lang hier. Ik zeg dat het niet erg is, dat we elkaar uiteindelijk begrepen hebben en welkom.
Mag hij zijn Nederlands op mij oefenen?
Ach welja… ik heb nog wel wat vrijwilliger uren over komend jaar.

Wandelen met mama M. Never a dull moment.

Dinsdag

Ik word gebeld door een klant. Dat wil zeggen. Ik heb er al drie uur in geïnvesteerd. Kreeg daarna een paar minder gezellige opmerkingen naar mijn hoofd, maar vandaag is de dag dat ik met haar site zou mogen beginnen.

Are you friggin’ kidding me?

Ik vraag oprecht verbaasd of ze de juiste wel voor zich heeft.
We gaan het niet doen. Een site maken. Zoek maar een andere gek. J’ai fini.

‘s Morgens lees ik in de app dat ik op paard Xyra mag. Voor degenen die mij al langer volgen, je weet wel, dat ene paard waar ik zo veel moeite mee had. Ik ga met knikkende knieën heen, maar ben tegelijkertijd vastberaden er deze keer geen zooitje van te maken.

Woensdag

Trainen. En het gaat lekker. Daarna heerlijk koffie drinken en praten over het leven. Small group is écht zo leuk. En kudos voor de koffie van Common Heroes.

‘s Middags belt neef L. Gewoon, om te vragen hoe het gaat. Baie dankie.

Ik maak een lekkere wandeling met M. Over toekomstdromen.
‘Je schiet geen kloot op Kooppie.’

Donderdag

Ik begin met een date bij de schoonheidsspecialist. Heerlijk…
Lunch. En dan even knallen. Werken gaat met iets meer focus deze week.

Vrijdag

Sporten, koffie, date met C over haar site.
Eten, zwemmen, rondje recycle, wraps.

Lieve kaart van A. Thnx… ik kom zsm je tuinhuis/mansion/luxe-extravaganza bezoeken.

Zaterdag

We staan rustig op… de meisjes en ik. Dan brengen we Noor naar danstraining. Ik neem Pippa mee op een rondje in Obdam. Tuincentrum, we nemen de tijd. Vervolgens kunnen we nog lopend naar de bakker, groentenman, notenboer (Hil,… ik neem aan dat je hier elke week staat?), nog een extra rondje… en dan hebben we nog twintig minuten over. Pippa heeft gelukkig haar vergrootglas mee genomen en gaat daarmee op zoek naar beestjes in de kerktuin. Je moet wat met een zus met een hobby.

Vanaf vanmorgen tien uur vraagt Pippa om het kwartier of het al middag is, want in de middag mag ze naar het feestje van N. En daar gaat iets gebeuren met een paard. Na 12 uur gaat de frequentie over naar eens om de tien minuten. Je begrijpt, ik ben dolblij als het 13:55 is en ik Pip met goed fatsoen kan afzetten. Adios cowgirl.

Wat een rust in huis… Mijn ouders komen langs voor koffie (en Appie). Noor ik halen snack en ploffen op de bank neer om een dansfilm te kijken.

‘Gezellig hè mam, meidenavond!’

Als Pip weer terug is krult ze haar kontje er nog tussen. Ze mogen de film afkijken. Chill.

Na 17 uur van huis te zijn geweest is meneer terug. Dag zes op rij. Je moet er maar zin in hebben…

Zondag

Ik heb de dames geenthousiasmeerd om te helpen in de voortuin. Noor doet er een leuk pakje voor aan. Pippa huilt omdat ze bang is dat ze in deze joggingbroek vanmiddag ook naar de kermis moet.

Noor vraagt zich af of tuinen opknappen een beroep is en bedenkt dat ze dat best voor een paar dagen zou willen doen. Pippa probeert haar snor aan alle kanten te drukken. Dat is komisch om te zien.

Een uur later hebben we toch weer een leukere tuin dan vanmorgen.

Ik vind dat ik best even mag bloggen met een koptelefoon op mijn hoofd tot we naar de kermis gaan.

De kermis is enorm gezellig. Ik vind het zo leuk om te zien hoeveel lol Noor met haar klasgenoten kan maken. Ze kan zo intens genieten. Pippa is verguld met al haar plastic meuk en drinkflesje met maispops.

Na het eten hebben de dames even niet zo’n zin om te helpen afruimen en de vaatwasser inruimen. Ik heb een goed gesprek met ze. Ze knikken van ‘ja-mama’ en ‘tuurlijkmama’ en vragen zich af hoe dat knuffeltje nu precies heet wat Noor in haar hand heeft. Ja halloooooo! Dring ik door?
Ik zeg maar ff niets meer.

Een half uur later wordt van boven geroepen dat de crew klaar is om naar bed te gaan.

Ik kom boven en de deur van Noor’s slaapkamer is dicht. Er hangt een bord op.
‘Massages voor Mama’s’
Als ik de deur open doe spring Pippa achter het bureau vandaan.
‘Verrassing!’
Ik moet gaan liggen. Terwijl Noor mijn rug masseert met aardbeien bodylotion, leest Pippa voor uit ‘Salto in de baai’. Ze hebben een gezellig colour changing lampje aan gezet.

Ja mensen… wat een lievigheid deze week.

Deze week gepubliceerd

• Hattem met kinderen

Deze week op de agenda

• huidarts (cosmetisch, no worries…)
• escape room

Wederom was mijn week er niet een om over te schrijven. Maar ja, ik had jullie een wekelijkse update beloofd.

Maandag

The Home Edit komt online op Netflix. Eindelijk organizers waarvan ik iets kan leren. Ik volg best wat professionele organizers op Instagram, maar geen ervan kan me echt inspireren het nog beter te doen. Maar deze twee dames uit de USA (bereid je voor op een hoog OH MY GOD! gehalte), doen mijn handen jeuken om ergens in huis nog een niet opgeruimde kast te vinden.

Dinsdag

Ik mag op paard W. Paard W is het goorste paard wat je je maar kunt bedenken. Haar stal is altijd vies, viezer, viest en daarbij ligt ze zelf lekker zestig keer door de modder te rollen. Voor iedereen die zegt dat paardrijden geen sport is; ga een keer een paard poetsen.

‘s Avonds zie ik dat de uitslag van een onderdeel van mijn bloedtest terug is. ‘Serum ingevroren. Niet bepaald.’

Woensdag

Ik bel de huisarts om te vragen wat ‘serum ingevroren’ betekent. Ze zullen het nagaan. ‘s Middags belt de huisarts. De laatste test is kostbaar en de uitslag vrijwel zeker negatief (omdat test B ook negatief was).
‘Maar omdat u zo vasthoudend bent gaan we het toch maar testen.’
Ik hoor: ‘Wij zullen wetenschappelijk bewijzen dat u zich aanstelt.’

De uitslag kan 2/3 weken op zich laten wachten. Dat mag ik uitzitten.

Iets in mij knapt. Nu kunnen we gerust zeggen dat ik niet de meest stabiele persoon op aarde ben. Dat weten jullie ook inmiddels. Ik raak nu echt de bodem.

Noor loopt met mij door het winkelcentrum en ze ziet hoe ellendig ik me voel (sorry, ik heb er nooit iets in gezien om emoties helemaal voor kinderen te verbergen).

‘Je mag van mij wel iets leuks kopen.’
‘Hoef ik niet.’
‘Je mag van mij wel een ijsje halen.’
‘Ik heb geen trek.’
Ze kijkt me nog eens aan en geeft een dikke knuffel.
‘Een beetje liefde dan?’
‘Dat helpt schatje.’

Ik voel me gebroken. Niemand begrijpt dat. Want hey… je hebt een mooi huis, twee auto’s voor de deur (een bijna nieuwe nog wel!), vorig jaar liep je rond in Canada, de koelkast is altijd gevuld, er zijn geen doden te betreuren en je kinderen zijn gezond.

True that. Ik weet het. Ik weet het. De neurotransmitters trekken zich daar helaas geen kloot van aan.

Dan kun je nog 100 x zeggen dat mijn leven op rolletjes loopt, dan voelt dat gewoon niet zo. Want kijk, rationeel gezien snap ik ook wel dat er mensen zijn die op bootjes de zee over proberen te steken op zoek naar een beter bestaan en dat die er fysiek en mentaal wellicht iets slechter aan toe zouden moeten zijn dan ik. Heus. Dat hoef je mij niet uit te leggen. En dat is misschien ook precies waar het mis gaat. Je hebt het recht niet om je kut te voelen.

Ik ben zelf over het algemeen oplossingsgericht, maar met dit soort alles overheersende emoties is dat zinloos. Voelen dat je er toe doet, dat helpt.

Donderdag

Onder de mensen lees ik ergens. Dus laat ik dat maar doen.

Vrijdag

Sporten. Lachen. Samen met sportmaatje A plannen we een etentje met een wachtlijst van 2 maanden (voor de zaterdag). De verwachtingen zijn skyhigh. Nu nog een hotel.

Weet er iemand een tof, hip hotel in Nijmegen? (ik zat te denken aan Nimma, maar misschien zie ik iets over het hoofd?)

Zaterdag

Ik heb deze week The Home Edit gebinged. Ik dácht dat ik georganiseerd was, maar deze shit is echt next level. Ik denk dat ik toch nog een projectje weet te vinden. De schuur. Hoewel ik dus helemaal niet aan de schuur dien te komen… waarschijnlijk. Maar ik kan toch beginnen met… en voor ik het weet is ook de schuur helemaal OH MY GOD!

Projectje? Anyone?

Wist je dat organiseren op kleur rust brengt. Volg de regenboogkleuren. Begin bij je boekenkast (of die van je kids). Het werkt… echt!

Ik haal Noor op uit dansen, ze heeft vannacht een slaapfeestje gehad en toch zeker 15 minuten geslapen.

‘s Avonds gaan we uit eten bij de plaatselijke snackbar. Feest.

Zondag

Ik zou met de meiden naar Monkeytown gaan, maar ze hebben liever P mee. Dat snap ik, want P is heel weinig thuis geweest de laatste dagen.

Ik kijk eens in de voortuin en zie teveel stekjes staan. Ik bied de dames een kans om bij te beunen, ik vind tuinieren geen leuke klus.

‘Vijf euro per uur? Dat is niet eens een LOL!’
‘Best goed betaald hoor, voor een zesjarige…’

Noor is bereid mijn make-up kwasten te wassen. Good girl. Kost me EUR 1,25 maar ze levert geen half werk.

Ik hoop dat ik volgende week weer eens wat foto’s ga maken, zodat ik mijn wekelijkse shizzle weer een beetje op kan leuken.

Deze week gepubliceerd

• Valencia met kinderen

Deze week ging ik op zoek naar eenhoorns. Ik heb er een paar gevonden.

Maandag

Omdat ik me al even niet zo tof voel, ga ik vanmorgen naar de huisarts. Ik heb sinds een jaar injecties met vitamine B12. Vlak voor mijn vakantie melddde de huisarts dat hij hier mee wilde stoppen.
Ik heb zijn advies opgevolgd (nadat ik nog wel een laatste shot heb genomen).
Er beginnen weer klachten terug te komen.
De huisarts blijft herhalen dat hij eens per drie weken (zelf uitgedoktert na proefjes met langer en korter tussen de injecties) wel héél vaak vindt.
‘Ik zit er ook niet per se op te wachten.’
De huisarts besluit dat we bloed gaan prikken. Daarbij gaan we ook bloedtests laten uitvoeren op de intrinsieke factor en pariëtale cellen.

Say what? Dat kan gewoon met een bloedtest? Waar ik vorig jaar nog om gevraagd heb? Waarop de andere arts zei dat het zéker niet nodig was omdat ik de intrinsieke factor zeker zou missen.

Echt…

Wat een soap. Ik weet dat er ergere dingen zijn als een vitaminetekort. Heus. Ik wil niet zeiken. Maar ik heb ook al 6 dagen aaneengesloten hoofdpijn.

Een paar uur later zit ik bij de vampiers in Schagen (de plek waar ik het snelst terecht kon).

Wandelen met M. (unicorn #1)

Dinsdag

Wandelen met F. Op naar de dagelijks 10.000 stappen ;-). Thnx honey!
(unicorn #2)

De uitslag van mijn B12 is binnen. Een perfecte score van 736. (240 is de ondergrens)
Dat betekent, in aanmerking genomen dat er ná de laatste bloedtest nog een injectie is gegeven, dat het met meer dan 60 punten daalt per week. Nog even volhouden hoor Kooppie… gaat prima met je.

‘s Avonds mag ik op een voor mij nieuw paard. Ik vind het wel een tikje spannend, omdat deze dame bekend staat als ‘rent weg bij het opstijgen’, ‘kan zomaar stoppen en steigeren’.
Tegen de tijd dat ik op de manege ben vind ik het prima om er op te gaan zitten en desnoods mijn nek te breken. 7 Dagen hoofdpijn, het doet wat met je.

Maar paardrijden is echt wonderbaarlijk goed voor je humeur. Het gaat best lekker. Als juf P aan het einde van de les nog even wil gaan springen, blijkt dat het paard dat nogal leuk vindt. We gaan steeds sneller over de hindernis (het is maar een klein kruisje hoor, geen meters hoog 😉 ) heen. Ik heb er lol in. (unicorn #3)

Woensdag

Woensdag. Sporten. Koffie drinken. En dan toch ook nog maar lunchen met sportmaatje A.
Ik ben een half uur te vroeg op de afgesproken plek en geniet lekker van de zon en een lekkere koffie.
Met A is het retegezellig. We kunnen zo lachen. Heerlijk. (unicorn #4)

‘s Middags ga ik even met Noor op pad. Tegenwoordig doen we een vast rondje als we Pippa naar ballet hebben gebracht. We brengen zooi naar de kringloop en dan gaan we naar de stad om te halen wat er nodig is. Kadootjes voor kinderfeestjes, kleding, whatever. Ik koester dit uurtje met mijn grote schat. (unicorn #5)

Donderdag

Werken.

Vrijdag

Sporten. Koffie. Afspraakjes maken met ‘de roeivereniging’. K en ik gaan de rest verrassen met een diner. (unicorn #6)

Zwemles. Opruimen.

Zaterdag

Ik ga even bloggen. Pippa speelt heerlijk alleen. Dat kan ze zo goed. ‘s Middags even lekker beginnen met koken voor vrienden R&E. (unicorn #7)

Zondag

Even rustig ontbijten en verder werken aan Wandernan. Ik begin het weer op te pikken. Dit ook omdat de cijfers weer in de plus gaan. Ik zie dat er weer boekingen gemaakt worden (allemaal voor heel snel vertrek). De inkomsten via mijn site gaan dus weer lopen. Dat motiveert wel om er weer tijd in te steken.

‘s Middags ga ik met Noor, haar soulmate F en haar moeder naar Jump City. De meiden springen, dansen en drinken limonade. Heerlijke middag. Bedankt sweetey’s! (unicorn #8)

Deze week gepubliceerd

• Netflix *vernieuwd*
• Luxe resort PUUR Exloo in Drenthe

Deze week op de agenda

• 9 unicorns
• bloggen!

Terwijl ik dit schrijf voel ik me eigenlijk behoorlijk klote. Ik ben zojuist wéér bij de huisarts geweest voor mijn B12 problemen. Voor mijn huisgenoten was ik echt niet tof deze week. Geen energie, weinig zin om te koken en dit weekend wilde ik eigenlijk helemaal niets meer. Maar hey… ik was hier niet gekomen om te klagen. Ik wou je vermaken. Dat is wat ik het liefst doe. Ik probeer de silver linings er uit te halen.

Maandag

Boksen tot bijna kotsen (dank je C!) en een wandeling met de lieve moeder van F. tijdens ballet. Ik hoop echt dat die meiden nooit stoppen met samen dansen. Haha. We bespreken de week en dat is eigenlijk teveel voor maar 60 minuten.

Ik probeer mijn ‘girl squad’ te enthousiasmeren om met mij op pad te gaan, zodat ik op zoek kan gaan naar een leuke accommodatie, iets waar ik meestal heel blij van wordt.

Dinsdag

Omdat werken slecht lukt, begin ik met opruimen. Iedereen die mij een beetje kent zal zich afvragen… wat dan? Alleen Marie Kondo is opgeruimder een gestructureerder dan ik. Maar ik had nog wat dozen voor de rommelmarkt staan. En nog wat boeken. En stapels en stapels papier. Vakanties die ik had willen maken, landkaarten, folders van mooie plekken. Ik gooi alles weg.
Stapels tijdschriften. Ik vond vroeger ‘Living’ zo’n waanzinnig mooi tijdschrift en wacht nog steeds tevergeefs op een revival. Sindsdien bewaar ik dus jaargangen uit 2002 enzo. Die zijn al 6x mee verhuisd en nu mogen ze weg.

Noor wil op TikTok. Ze wacht een goed moment af om het te vragen. Ik vind het goed. Mits… Ik bespreek de dingen die ik belangrijk vind en hoop dat ze me begrijpt. Vanaf nu is heeft Noor het alleen nog maar over TikTok. Ik vind dat ik nu ook een account moet, om te snappen hoe het werkt (en en passant even te checken of mijn kind geen heel domme dingen doet). Ik vermaak me er ook wel mee.

Paardrijden gaat zo onwijs goed. Ik wil dit paard wel hebben…

Woensdag

Sporten met mijn matties. Koffie drinken en klagen. Twee topuurtjes.

Balletmiddag. Ik ga even samen met Noor naar de kringloop om wat weg te brengen en we gaan de stad in. Noor krijgt een nieuwe dansbroek voor de zaterdag. Ze huppelt door het winkelcentrum. Oh lieve Noor!

Donderdag

Ik lees en ik lees. Lezen is goed om jezelf even te vergeten en ergens in een andere wereld weer op te duiken. Ik hoorde laatst in een boekhandel een oudere mevrouw zeggen ‘als ik niet meer kan lezen houdt alles op’. My thoughts exactly.

Ik vind app Goodreads om alles wat ik gelezen heb bij te houden. Ik lees op dit moment een boek per week. En nee, nog geen tips nodig. In mijn kast staan nog 36 boeken die ik wil lezen. Als ik die uit heb, meld ik mij weer.

Vrijdag

Pippa wordt wakker met dikke kringen onder haar ogen. ‘Ik ben ziek,’ kreunt ze.
Hm. Bij Pippa is dat soms even aftasten, want die kan wel eens stiekem zeggen dat ze ziek is omdat ze gewoon nog niet heel wákker is. Maar ze kucht ook behoorlijk en eigenlijk loopt ze al een week op haar tandvlees. Ik geef haar het voordeel van de twijfel, stuur trainer M een appje dat ik niet kan komen klagen vanmorgen met mijn sportmatties en blijf zelf ook maar in joggingbroek rondlopen. Why bother?

Als P thuis is, ga ik even naar Schagen om iets te ruilen. In boekhandel Plukker (happy place!) wil ik even kijken naar de nieuwe Jamie Oliver. Ik blader hem door maar wordt er niet echt warm van. Een leuk boek voor een beginnende amateur kok, of iemand met wat weinig fantasie, maar niet als je in het weekend lekker wilt koken. Dan loop ik tegen het boek Happy Curry van LEON aan. Bijna elk recept in dit boek ziet er heerlijk uit. Hebben!

Zaterdag

Alles voelt doelloos en nutteloos. P gaat met Noor naar ballet in Obdam. Ik blijf thuis en gooi nog maar wat shit weg, maak ruzie met Pippa over een fucking spijkerbroek (Pippa wil géén spijkerbroek aan, onder geen beding en gaat heel hard huilen als dat wel moet). Ik ben niet van plan allemaal nieuwe jurken te kopen terwijl er nog 7 (!) nette spijkerbroeken in haar maat zijn. Er zullen er toch wel 2 tussen zitten die goed zitten?

Vanaf drie uur duik ik de keuken in. Tijdens mijn opruimkruistocht vond ik een boek van Ottolenghi (gratis, postcodeloterij) en ik keek er gelukkig nog net in voor ik het wilde weg doen. Ik maak er de linzengembersoep uit.

Uit mijn nieuwe kookboek maak ik de Kaaps Maleisische runderstoof.

Mijn ouders komen eten. Het is gezellig. En na de chocofondue (ik niet hè, even voor de duidelijkheid) gaan Noor en Pippa gillend naar boven. Zoveel suiker kan niemand aan…

Zondag

Het gaat niet zo goed met Kooppie.

Ik hoop echt dat ik volgende week met mooier nieuws kan komen. En dat ik met verse energie aan het bloggen ben geslagen. Dat de unicorns weer glitter mogen poepen in mijn tuin en ik weer een stapje verder ben naar mijn ultieme doel.

Deze week op de agenda

• eten met R&E