Ik wil het even hebben over die coronadepressie die iedereen zo ongeveer te pakken krijgt.

Mijn week bestond uit: sporten, sportclubjes van anderen, een heul gezellig microfeestje en een paar pittige gesprekken.

Verder:

Geen fuck, geen donder, geen reet.

Jules Deelder – Blues on Tuesday

Coronablues

Om mij heen zie en hoor ik veel mensen afhaken. Kutzooi. Ik heb er geen zin meer in. Klaar mee. Ik ben bang. Niemand wil een extra uur 2020, dus laat die wintertijd nu ook maar zitten.

Ondertussen hoor ik om mij heen ik weet niet hoeveel mensen testen doen. Poe, gelukkig negatief. Een paar ook positief. Gelukkig niet al te veel klachten.

Laten we wel zijn. Het ís kut. Het overkomt ons allemaal maar gewoon.

De crux zit hem volgens mij in de uitzichtloosheid. Stel je voor dat iemand zou zeggen ‘nog twee maanden en dan zijn we er helemaal van af’, dan zou niemand zeuren.

En de een staat er dagelijks met zijn of haar neus boven. En de ander, zoals ik bv, ontspringt de dans door in volledige ontkenning te kunnen leven. Mijn huisgenoten gaan allemaal nog gewoon naar hun school en werk en mijn kantoor was toch al in huis. En we hebben allemaal nog werk zat.

Ik probeer verstandige keuzes te maken. Door een paar mensen wel te zien en andere mensen vooral te ontzien. En door niet te ingewikkeld te doen als dingen even anders lopen. Me niet schuldig te voelen als een afspraak met klanten niet door kan gaan, omdat ik kinderen in huis heb.

Ik probeer extra lol te hebben van dingen die (nog) wel kunnen. Sporten. Wandelen met vriendinnen. Diffusertje aan. Lekker series bingen. Lekker eten. Er zijn genoeg dingen te verzinnen die wél leuk zijn.

Nieuws kijk ik zo min mogelijk. Het nieuws is momenteel toch haast alleen corona-gerelateerde ellende. Cijfers lopen op. Niemand weet wat te doen. We polariseren (club wel St Maarten of geen St Maarten bv).

Mijn ervaring is dat kids flexibel zijn. Je hoeft ze niets te ontzeggen, als je gewoon vraagt wat ze zelf denken wat verstandig is.
‘Is snoep nou echt zo belangrijk?’ zei Noor na een kort familieberaad. Jongens, wat vinden we van StMaarten? Pippa vond het nog wel de moeite waard om binnen met haar lampion langs de deuren te gaan. Kortom, of ik me even in de trapkast of de waskamer wil verstoppen met een zak KitKats.

Met een virus wat 72 uur schijnt te kunnen survivallen op plastic zou ik er ook maar even zes keer over nadenken om kinderen in een bak op anderhalve meter van je voordeur te laten graaien. Ik zeg niet dat je het wel of niet moet doen. Ik ben geen viroloog.

Arme pubers moeten wel een feestje kunnen hebben. In het bejaardenhuis zijn 50 van de 90 mensen besmet. 3 Doden. Defensie moet bijspringen.

Ik maak ook fouten. Ik twijfel enorm aan het nut van mondkapjes (maar gebruik ze zeker wel, solidariteit naar het winkelpersoneel). Ik hou me niet aan álle regels. Als ik met meer mensen in huis ben is anderhalve meter kansloos. En sommige dagen vraag ik me ook af wat het nu allemaal voor nut heeft.

Tips to beat the blues

• kijk op mijn lijst met Netflix tips
• luister podcasts van raspositivisten
• geef jezelf niet teveel ruimte om te simpen
• trek de natuur in (er bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleding)
• verdwaal op Spotify en vind nieuwe muziek
• organiseer je huishouden beter, zodat het je minder tijd kost als je weer meer naar buiten kan en mag
• kook de sterren van de hemel
• schaf Disney+ aan
• bestel een thuiskok
• speel bordspellen
• begin een bedrijf (verveel je je nooit 😉 )
• ga sporten
• ga naar kapper, schoonheidsspecialist, nagelsalon etc

Heb jij nog tips voor mij? Of kan ik iets voor je oplossen?

Waarom schreef ik dit? Gewoon, ik beleef weinig en ik wil je laten weten dat het best normaal is om bij tijd en wijle even een BLEGHHH gevoel te hebben. It’s ok. Echt.

Deze week gepubliceerd

• Netflix update
• met kinderen naar Alkmaar

Herfstvakantie… die was natuurlijk, 2020, een beetje anders. Geen verandering van uitzicht, gewoon weer hetzelfde dorp. Doelen stellen voor de toekomst. En roeien met riemen die er helemaal niet zijn. Ondankbare honden. En ander gespuis.

Maandag

De uitslag van de laatste test (B12 shizzle) is binnen. Ik moet even bellen met de huisarts. Ze komt tot de conclusie dat ik ‘een bijzonder geval ben’. Toch nog iemand die me bijzonder vindt. Gniffel.

Dinsdag

Voordat ik ga paardrijden wacht ik de persco af. Scholen open. Win. Restaurants dicht. Kut. Sportscholen open. WinWIN! Ik ga.

Paardrijden. Vandaag op zure Baco. Om op te rijden een fijn paard. P zegt dat hij na de galop lekker doorloopt. Ik vind ook dat hij voor de galop lekker voorwaarts is. Na de galop is hij niet meer te stuiten. Oh wacht,… dat bedoelde P.

Woensdag

Sporten. Voor het eerst sinds ik ziek was. Het valt niet mee moet ik zeggen. Ik zie sterretjes en het zweet breekt me uit (je zou zeggen dat dat vrij normaal is als je sport, maar ik ben niet zo’n sweatty Betty).

Koffie.

Snel douchen thuis. En dan op weg naar restaurant Buiten voor mijn Social Deal. Midgetgolf, pannenkoek en ijs. Leek me wel iets. Midgetgolf is leuk. Even lekker buiten tussen de blaadjes, eikels, rozenbottels en vogeltjes.

De pannenkoek echter,… is een heel ander verhaal.

Een uur hebben we gewacht, galgje op een servetje spelend, vooraleer ik mij tot de serveerster wendde. Ik had namelijk al gedetecteerd dat ze het vrij druk had.
‘Niet om het een of ander, ik heb zo een afspraak, kun je mij vertellen hoe lang het plusminus nog duurt voor wij onze pannenkoeken krijgen?’
‘Wilt u ze nu al hebben dan?’
Ik, koningin van het geduld, zeg dat we toch al zeker al een half uur zitten wachten (terug rekenend bleek het iets langer te zijn).

Donderdag

Werken voor zover het gaat met twee kids in huis. Vandaag echt heel aardig moet ik zeggen. Eten. Sporten met A. We sporten samen in de loft van Common Heroes, maar daarnaast zit nog de grote sportschool waar je dan automatisch lid van bent (in mijn geval ben ik daar al honderd jaar lid ofzo).
Het is wat onwennig. Geen trainer die tegen je zegt wat je moet doen. Gelukkig heeft A een aardig idee van hoe dat moet. We hebben ondertussen een goed gesprek. Over handdoekjes enzo. Gniffel.

Vrijdag

Sporten. Trainer C heeft kennelijk enorm hoge verwachtingen van ons.
500 meter roeien óf skiën. De ander doet jumps. Dan 300 meter. Dan 150 meter.
Dus. Doe je dat. Einde lesje. Denk je, fijn. Zegt zo’n jongen: en dan nu nog zo’n rondje op het andere apparaat. Mag je wel een wall sit doen ipv een jumps. Je wilt hem op zijn bek slaan. Laat ik eerlijk zijn. Maar je doet het niet. Uit een soort fatsoen.
Ik ben een beetje misselijk denk ik.

Koffie. Gesprekje met S over mijn persoonlijk verzonnen 6 weken keihard sporten. Ik moet door een plateau heen. Niet in de laatste plaats omdat ik zo niet kan paardrijden op een Fries op de Veluwe, maar dat is een ander verhaal.

Anyhoe. Daarna volgt een rondje zwembad, schaatsen zoeken, troep opruimen.

‘s Avonds eten we heerlijk bij vrienden R&E. Iets over een keukeninterventie.

Zaterdag

Sporten. Bijna zonder pauzes. Daarna koffie. En nog een. En champagne. Bedankt A. We weten niet precies waarop we proosten. Ik weet wel een paar dingen. Ruinart, ruïne, geruïneerd. Gniffel.

Auto door de carwash.

Alle retouren regelen van alles wat deze week is binnen gekomen.
Typische zaterdag.

‘s Avonds wordt er gekookt voor L & M. Flammküche met zalm, kip tikka, brownies van de Browniehemel.

Zondag

Sunday, funday. Ik bereid me voor op een week vol sporten, met wat extra afspraken wordt het een uitdaging. Maar eentje die ik heel graag aan ga.

Deze week gepubliceerd

• Barcelona met kinderen
• 10x Hasselt met kinderen

Deze week op de agenda

• sporten, sporten en sporten
• etentje met de roeivereniging
• avondje Refresh
• nagels bij Cha

Ik sloot vorige week al af met dat ik zondagavond vroeg mijn bed in dook. Niet voor niets…
Deze week verder wat shocktherapie. Waarmee ik jullie niet zal vermoeien. De silver linings voor jullie!

Maandag

Ziek! Ik check de site van RIVM. Ik kom er niet helemaal uit.
– keelpijn (gisteravond wel, maar dat is goed weggezakt)
– koorts (ik dreef wel uit bed vannacht, maar de thermometer geeft een keurige score aan)
– erge spierpijn (van top tot teen, maar op het nu érg te noemen… nee, ‘t is niet of je bent toegetakeld door een booty builder)

Ergo, ik wil het testsysteem niet belasten.

Ik krijg een bos bloemen. Zonder kaartje. Er staat zelfs expliciet in het rood ‘geen kaartje!’. To whom it may concern: bedankt, ze staan nog steeds prachtig.

Dinsdag

P brengt de kids naar school en haalt ze weer op. Ik slaap veel. Als ik niet slaap kijk ik Jane the Virgin. Kennen jullie dat? Heerlijke foute serie. Fout in de zin van, het is gemaakt als een Latijns-Amerikaanse telenovela. Het speelt zich af in Miami. Telenovela’s zijn soaps, met meer drama en meer over the top gestylde mensen. Er zijn volgens mij 4 of 5 seizoenen van Jane the Virgin. Nee, het is niet voor iedereen.

Woensdag

Ik heb zes sportmomenten afgezegd. En ik mis het enorm. Zowel het fijne gevoel na het sporten als het sociale gedeelte.

Alle andere sociale events cancel ik ook. Werken gaat op zich wel aardig, uurtje hier, uurtje daar. Ik heb ook niet echt werk waar je moe van wordt en wat je desgewenst onder een dekentje op de bank kunt doen.

Donderdag

Vandaag haal ik Pippa zelf maar weer eens op. ‘s Morgens lopen we meestal bijna zwijgend naar school, dan zegt ze nooit zo veel. ‘s Middags staat ze altijd helemaal aan. Ze loopt heerlijk te kletsen over de dag.

Vrijdag

Ik rond een leuk project (bijna) af. En er stromen nieuwe klussen en klusjes binnen.
Voor het eerst ga ik naar de nagelsalon. Wat een verwenning.

Mijn etentje met mijn sportmatties moet ik aan me voorbij laten gaan. Ik zou helpen eten maken, maar ik moet er niet aan denken dat ik ze aansteek met iets, zodat ze zelf ook een week uit de running zijn.

Zaterdag

Om negen uur heb ik afgesproken bij Heer Hugo (heel toffe locatie) met Carolien van Lotus Diffusers. We ontbijten van het buffet en gaan dan aan de slag. Enorm gezellig om zo samen te werken!
Om vijf uur werkt de site weer helemaal en werken we nog de laatste dingen bij. Boks. Hard gewerkt.

Even for the record: het taartje bovenaan was niet mijn taartje. Ik heb er wel een gekregen van Caro… maar ben halverwege gestopt (en de bediening heeft hem per ongeluk weggehaald…)

Foto via Unsplash van Tina Guina. Vond ik gezelliger dan een foto van iemand die ziek is.

Kom je even een kijkje nemen?

Zondag

Wat gaan we doen?
Hm.
Gaan we even lekker shoppen? Noor heeft er zin in. Vrijdagavond hebben we haar kast uitgemest. Alle zomerspullen, mwah-items en te kleine stukken zijn er uit. Uit een krat op zolder visten we nog een paar kledingstukken die ze heeft gekregen van een nichtje of van R. Een glitterbroek met het kaartje nog aan die haar als gegoten zit. Ze danst rondjes. ‘Dit wordt mijn broek voor maandag na de herfstvakantie.’ Noor kan daar erg mee bezig zijn. En ik prijs me gelukkig met al die donaties, want zelf koop ik toch andere dingen.

Vervolgens hebben we een lijst gemaakt van dingen die ze nog mist om haar outfits af te maken. En iets warms, aangezien op school de ramen de hele dag open staan en Noor een vreselijke koukleum is.

Shoppen dus. We pakken er een beker thee bij. En gaan er lekker voor zitten. Shoppen anno 2020. Reuze gezellig en efficiënt. Zowel in tijd als in geld. Er staan 6 tabs open. Kixx, Omoda, Zalando, HEMA, Bol.com en WeFashion.

Als Noor klaar is sorteer ik wat jurken voor Pippa. Ik roep haar. Met Pippa is het heel makkelijk. Die kan zo snel keuzes maken. Pippa wil oorwarmers. Met regenboog en eenhoorn. Best…

‘s Middags speel ik even met mijn blogbaby. Ik verwijder oude whereabouts en ik zie een patroon. Wat is het eigenlijk goed om te schrijven.

In de bioscoop moet je als ouder anderhalf uur je eigen adem inademen. Ik besluit Disney+ te installeren. Kan ik lekker pizza smikkelen onder Frozen II.

Deze week gepubliceerd

• Kaapstad met kinderen

Deze week op de agenda

• herfstvakantie

Een week vol feestjes met een iets minder einde…

Maandag

Gezellig wandelen met M veranderen we vandaag in even lekker hangen in Wonder’s met een grote beker thee. Oh, M… die andere keer dat we er waren is dus echt niet afgeschreven bij mij…. dus volgende keer moeten we ze even een dikke fooi geven ;-).

Dinsdag

Vast dingen. Die ik gedaan heb…

Woensdag

Laatste keer trainen met M. Toch raar om na een jaar straks aan een andere trainer te moeten ‘wennen’.
Ondertussen heb ik een plan bedacht waarbij ik nog iets meer ga sporten. En iets minder ga drinken. Gewoon, voor zes weken om te zien of ik door een barrière heen kan. (ja, dat kan…). Al mijn inhaallessen van de sportschool en paardrijden gaan in deze weken. Little did I know, aan het einde van volgende week heb ik voor een maand inhaallessen staan. En ook zal ik even tijdelijk wat minder kunnen daten, tenzij je met me wilt wandelen. Weet je dat alvast…

Iedereen die mij kent weet dat ik een sucker ben voor goede huishoudtech. Dat ik liever investeer in dat soort dingen dan een sopperella in te huren.

Het enige waar ik echt nog een hekel aan had, was het wassen van de ramen. Bij de kapper kwamen we daarop… Don’t ask. Meestal is het eten of Netflix bij de kapper. Eten hadden we al besproken. M. raadde mij aan even Kärcher te checken. Window vaccuum.
Mensen… koop dit. Getest en rete-blij mee. Ik heb voor deze ene keer de goedkoopste gekocht die ik kon vinden. En niet het nieuwste model.

Donderdag

Ik heb een lijst van een A4 lang. En het liefst wil ik alles vandaag doen. Dat gaat natuurlijk niet. Maar ik ben wel écht lekker aan het werk. Er komen zomaar nog drie toffe klussen tussendoor.
Wel erg; ik vergeet voice’jes uit te luisteren en loop daardoor een wandeling aan het einde middag met een leukerd mis. Sorry!

De focus op mijn werk zorgt wel voor veel verwarring in de app merk ik. Je kunt niet overal pieken.

Vrijdag

Ik blijf na de training zo lang mogelijk koffie drinken, zodat de stress weg is als ik thuis kom. Gelukt…

We rijden naar de Eemhof. Waar we eerst lekker gaan zwemmen. Oh maar kluisjes hebben we niet. Nee, prima, leg ik even mijn autosleutel naast jou. Ok?

Maar het is heerlijk rustig in het zwembad en dat is ook wat waard.

In het restaurant kun je ‘s avonds een kanon afschieten.

Zaterdag

Vandaag is Pippa 7 jaar! Ze vertelt het aan iedereen die het horen wil. We beginnen met een ontbijt van het ontbijtbuffet. Heerlijk. Boekjes mee, rustig koffie slurpen. Althans, dat denk ik. Een uur nadat we zijn gaan zitten komt iemand ons vertellend at we mogen vertrekken. Hij vind het zichtbaar vervelend om het te melden.
Blijkbaar mag je nog maar drie kwartier over je ontbijt doen.

Ok, geen paniek, we gaan. Alleen moeten we nu de tijd totdat we mogen zwemmen gaan opvullen.

Bij het cycle center staat een electrisch safari autootje te blinken. Laten we die maar doen dan. Pippa vind het best even spannend, maar al snel neemt ze alle boomstammen in het bos mee.

Ok, even snel een broodje en dan is het tijd voor het hoogtepunt van de dag. Zwemmen. We staan in de rij voor we naar binnen mogen en gaan 3000 x van de wildwaterbaan tot we er weer uit geveegd worden. Maximaal genoten.

Zondag

Ik haal een lekker ontbijtje. Daarna gaan we weer maximaal zwemmen.

De meisjes spelen even met de nieuwe poppen.
‘De ouders waren gestorven,’ zegt Noor.
‘Waaraan waren ze dan gestierft?’ vraagt Pippa. Vind ik ook belangrijk… je moet wel weten waarom.

Lekker douchen en ‘s middags gaan de dames een uur klimmen.

Daarna is het tijd om naar huis te gaan. De boel zit zo in de auto. Ik voel me niet helemaal senang. Om niet te zeggen,… slapjes.

Maar volgens Pippa was dit haar mooiste verjaardag ooit. Dus het was het allemaal waard.

Deze week op de agenda

• uitzieken. Blijkbaar…
• natuurlijke maagverkleining