Ik heb met Tom op de kleuterschool gezeten. Ik heb nog even getracht een foto te vinden waarop Tom en ik samen bij juffrouw Thea in de klas zitten. Helaas. Alleen een foto waarop een ’trekker’ staat waarmee we op schoolreis gingen. Nee, niet vervoerd in gecertificeerde kinderzitjes, maar nür bij instructies van onze moeders ‘goed vasthouden!’. Tom schrijft (en werkt ernaast), ik kan altijd erg genieten van zijn columns op zijn Facebookpagina. En nu mocht ik hem interviewen, plus een exclusieve publicatie van een van zijn verhaaltjes over vakanties.

Wie ben je en wat doe je (werk / hobby’s)?

Mijn naam is Tom Schotten, samen met mijn vriendin Lisa en onze kinderen Sven (6) en Anne (3) woon ik in Broek op Langedijk (Noord-Holland). Ik ben werkzaam als category manager bloemen en planten bij de Detail Result Group (moederbedrijf van de supermarktformules Dekamarkt en Dirk van den Broek). Mijn passies zijn schrijven en theater. Daarnaast loop ik graag hard, hou ik van de sauna en brouw ik af en toe bier.
Notitie van Nanda; over dat bier moet ik nog eens verder vragen…

Wat is jouw favo vakantieland?

Nederland. Mijn vriendin en ik zijn allebei dol op watersport, daarvoor zijn we al in het juiste land. Voordat we kinderen kregen hebben we vijf jaar een zeilboot gehad, die aan het IJsselmeer lag, in Andijk. Daarmee gingen we ieder jaar naar Friesland op vakantie, een paar weken lekker zeilen. Soms waren we de hele dag op het water, soms bleven we een dag aan wal, soms een combinatie, net waar we zin in hadden. Iedere dag weer een nieuw avontuur, met nieuwe mensen en een nieuwe bestemming.

Waar kom je graag met de kinderen in Noord-Holland?

Het liefst ga ik naar Schoorl. Het Klimduin, zowel in de zomer als in de winter, vind ik een top plek. Het is goed toeven bij de aangrenzende horeca en de kinderen kunnen daar zelfstandig spelen, een prima combinatie. Ook maken we regelmatig een boswandeling in Schoorl, dan wandelen we naar de Berenkuil (een horeca gelegenheid), steken we daar op en wandelen dan weer terug. Een magische plek, vroeger hing daar altijd een koekoeksklok, daar kon ik uren naar kijken, net als naar die opgezette dieren uit het bos. Nu kom ik er weer met mijn eigen kinderen, dat maakt het wel bijzonder.

Wat was jouw slechtste vakantie-ervaring en waarom?

Ooit gingen we op kampeervakantie in Frankrijk, onvoorbereid, met een tent. We hadden niets geboekt en onderweg zouden we wel zien waar we terecht zouden komen. We wilden daar graag zwemmen in de rivieren en waren in voor avontuur. In de praktijk stuitten we op volle campings, op rivieren waar je niet mocht zwemmen en een tent opzetten bleek niet helemaal mijn ding. Toen we uiteindelijk bij een camping aankwamen waar een heel groot bord stond met een afbeelding erop van een groot zwembad en palmbomen dachten we dat we het paradijs hadden gevonden. Het was ’s middags twee uur, bij dertig graden heb ik de tent opgezet en toen snel mijn zwembroek aangetrokken. Toen ik bij het zwembad aankwam stond er een laagje water in van drie centimeter, vol met bladeren van een boom. De enige die er baantjes in kon trekken was een Franse kikker. Toen heb ik letterlijk even moeten huilen. Een dramavakantie.

Notitie van Nanda; sorry Tom, ik moest hier proesten van het lachen, ik zag mezelf weer staan in Griekenland, bij accommodatie Banana Place in Zacharo. Waar dode slangen op de weg lagen, Duitse herders overal blaften, de stroom uitviel en het zwembad leeg was en omsingeld door gereedschap als cirkelzagen enzo. Enorm kindvriendelijk. Toen moest ik ook even janken.

Bovenaan jouw reis-wishlist?

Ooit heb ik samen met een vriend de pelgrimsroute gefietst naar Santiago de Compostella. 2400 kilometer in ongeveer 21 dagen. Een ongekende ervaring waarin je alles, dag voor dag, heel bewust meemaakt en de landen onderweg echt leert kennen. Ook geestelijk een bijzondere ervaring. Graag zou ik nog eens zo’n reis maken, wellicht wandelend het Pieterpad of de Elfstedentocht.

Notitie van Nanda; oh, hier heb ik dan weer 1000 nieuwe vragen bij, een fietstocht naar Santiago! Wow!

En onderaan jouw lijst?

Ik hou niet van groepen mensen, heet weer en mezelf constant aanpassen aan anderen op vakantie. Daarmee vallen strandvakanties, georganiseerde reizen en groepsreizen af.

Waarom is jouw dorp zo mooi? En als je niet van hier kwam, waar ging je dan slapen met je gezin?

Langedijk is een waterrijk dorp. Daarom zijn we er ook gaan wonen. Van de zomer hoorde ik iemand vanuit zijn boot tegen zijn gasten zeggen dat Langedijk ‘het Giethoorn’ van Noord-Holland is. Ik denk dat ie wel een borreltje te veel op had, maar er zit natuurlijk wel een kern van waarheid in. Zelf varen we ook veel in Langedijk, met ons motorbootje, ook hebben we nu ook een Optimist (klein zeilbootje) gekocht voor de kinderen. Het lijkt me ook wel wat om daar in mijn eentje een keer mee te gaan zeilen. Hij is wel wat klein, maar dat maakt me niet zoveel uit. Ga ik mooi het Oosterdel op, met alleen de stilte en de wind om mij heen. Dat vind ik wel uniek, dat dit hier kan. Om eerlijk te zijn ken ik de slaapgelegenheden niet zo goed in Langedijk, om te kunnen overnachten met gezinnen. Wat ik wel zou adviseren om dit te doen op een plek zo dicht mogelijk bij de kern van Langedijk, aan de Dorpsstraat, bijvoorbeeld dichtbij de Broekerveiling. Als je dichtbij de kern blijft, krijg je naar mijn idee ook de beste, de meest kernachtige, ervaring.

Notitie van Nanda; Camping Molengroet! Je vergeet Camping Molengroet… Haha. En we hebben echt vet toffe b&b’s hier. Ook in het 1000 eilanden gebied, een villa met zwembad met porsche arrangement (<- dit is een héél oude post)

Je kinderen zijn nog jong, wat vind je de grootste uitdaging aan het ouderschap?

Wat ik uitdagend vind is het aanleren van dingen die ik zelf nog niet eens kan. Als zij ieder twee snoepjes mogen en ik stiekem in de garage de rest van de zak snoep op eet vind ik mezelf niet echt een voorbeeldvader. Daar baal ik dan soms weleens van. Net als het zijn van een constante factor. Dat lukt me ook niet altijd even goed. Ik merk wel dat ik in bepaalde opzichten wel een een vlindervader ben die nog weleens wisselt van hoog naar laag en omgekeerd. Maar dat zit nu eenmaal in mijn karakter opgesloten, dat zal er nooit helemaal uitgaan.

Notitie van Nanda; haha, herkenbaar… Maar wat is nu een vlindervader?

Tom: het is meer dat ik niet altijd hetzelfde ben, soms druk, soms rustig, soms wat meer in mijzelf, soms juist weer wat hyper. Terwijl het voor kinderen natuurlijk wel goed is dat je constant bent, maar misschien zijn  ze er ook wel weer aan gewend…

Zijn er nog nieuwtjes die we al mogen weten? Theaterproducties in de maak? Een derde boek? Een roman?

Naast het schrijven van korte verhalen die ik post op mijn facebookpagina, schrijf ik op dit moment een roman. Een voor mij nieuwe, creatieve uitdaging. Afgelopen zomer ben ik tijdens de vakantie aan deze roman begonnen. Eigenlijk was ik nog niet van plan om al aan een nieuw boek te beginnen maar ’s nachts droomde ik in ons vakantiehuisje in Friesland van het verhaal en was ik er vaak al voor zessen ’s morgens al uit. Als het hele gezin nog lag te slapen zat ik achter de laptop met een bak koffie met mijn koptelefoon op. Muziek aan en schrijven maar. Het mooie van het schrijven is dat het enorme raakvlakken heeft met het theater. Een paar jaar geleden heb ik een cursus gevolgd onder leiding van twee theatercoaches die mij alles hebben geleerd op het gebied van het schrijven voor theater en het spelen op de theatervloer. Ook in het theater vertel je een verhaal, heb je een rode draad nodig en is het belangrijk om de spanning en het tempo er goed in te houden. Dat komt ook nu weer terug in het schrijven van deze roman. Dat vind ik gaaf. Een nieuwe theatervoorstelling gaat er zeker komen. Net als bij mijn roman kan ik nu nog niet zeggen wanneer die voorstelling af zal zijn. Ik leg mezelf daarin geen tijdsdruk op, dat gaat bij mij ten koste van het plezier in het schrijven en het oefenen voor theater. En dat plezier, dat koester ik.

–> update 3 november 2018. Inmiddels heeft Tom een nieuwe theatervoorstelling Schaap in Wolfskleren gespeeld, drie keer een uitverkochte zaal. Ik ben heen geweest en heb echt verschrikkelijk gelachen.

En dan nu… een verhaaltje van Tom. Moet jij ook glimlachen? Bestel dan direct zijn boeken hier:

En laat vooral even een reactie achter! Vind hij leuk!

Croissantje

Duim in haar mond, knuffel onder haar armen. Mijn dochter is nog in dromenland maar wil per se met me mee naar de bakker. Ze sloft vooruit, blonde haren hangen voor haar ogen en haar slippers draagt ze verkeerd om. We zijn op vakantie. Het ochtendprogramma van vandaag is vederlicht; broodjes halen, ontbijten en koffiedrinken. Even voor acht uur staan we bij de bakker. Als een vrouw even later de deur openmaakt worden we getrakteerd op een geurexplosie van versgebakken brood. We kiezen broodjes en croissantjes uit. De vrouw stopt ze in een tas en geeft deze aan mijn dochter. Mij geeft ze een knipoog.

Onderweg terug is er het bankje. Het bankje met uitzicht op de haven en het water. In het water is geen rimpeltje te zien, het is muisstil en de energie van een nieuwe dag is voelbaar. De benen van mijn dochter bungelen een halve meter boven de grond. Uit de tas haal ik een croissantje en deel deze in twee stukken. Het is ons geheim. We halen altijd een croissantje extra die we onderweg op dit bankje samen opeten.
Een paar happen verder heeft ze kleine snippertjes croissant aan haar kin hangen. Haar croissantjesbaard. Ze is dol op haar croissantjesbaard. Als ik haar vertel dat ze een croissantjesbaard heeft schiet ze in de lach, een aanstekelijke lach waarbij ik niets anders kan doen dan ook in de lach schieten. Mooi moment.

In het vakantiehuisje ruikt het naar koffie en is de tafel gedekt. Mijn dochter gaat met de tas rond en legt op ieder bord een broodje en een croissantje neer. Als haar tas leeg is kijkt ze me met grote vragende ogen aan. Het geheim brandt op haar lippen maar knap houdt ze zich in. Aan haar kin hangen nog enkele croissantsnippertjes. Morgen gaan we weer…

**Deze post bevat affiliated links. Wanneer jij iets koopt via deze link, ontvang ik daarover commissie. Geen zorgen, je betaalt zelf geen cent meer. Ik ben je enorm dankbaar wanneer je via deze link boekt. Zo kan ik blijven doen wat ik graag doe. Schrijven voor jou!**